Bütün Güzel Havalar Ağlatıyor Şimdi Beni

Yağmur yağmaya başladı işte. , ılık ılık esiyor rüzgar. Senin kokunu yüzüme yüzüme savuruyor.Ağlamak değilde ağlamaklı oluyor gökyüzüne eşlik etmeye başlıyorum.Sonra bi uğultu bi fırtına gönlümden mi kopuyor havadan mı bilinmez.Buselerini silmek için temizliyorum yanaklarımı gözlerimle.Böyle sıkıca bastırıyorum içimi , taşıyor gözlerimden...Yağmurla ilgili yazdığın şiir aklıma geliyor birden.Yazdığın şiirler hala bi dua misali gezinir durur dudaklarımda. Aklıma geldikçe yüzün belli belirsiz bir tebessüm sarar çehremi.Kahkaların çınlatır kulaklarımı. "ağlarım hatıra geldikçe gülüşlerimiz" diyor ya şair işte tam da öyle.Sen yokken kirpiklerim buseleri konduruyor yanaklarıma.Damla damla , usul usul...Aynaya da bakamaz oldum, sen varken sana bakıp görüyordum kendimi .Artık ne kendime bakıyorum ne aynaya. Sana bakma mevzusunu zaten geç .Birşeye çok bakınca görmemeye başlıyorsun. Artık hergün yıkar oldum saçlarımı. Buselerinin kokusu sinmiş her bir teline. "Senden sonra" diye başlamak istemiyorum cümlelerime.Yükleminde hep bi olumsuzluk bi isteksizlik ki sorma gitsin.Bazen içimdeki senle konuşuyoruz , içten içe gülüyor eğleniyoruz.Ruhlarımızın dansı eşliğinde.Ama sen olmayınca tadı olmuyor.Nasıldır iyi midir diye merak etmiyordum önceden. Hissediyordum çünkü mutlu olup , mutsuz olduğunu.Nasıl bir sinerji artık sen düşün.Ama zaman hisleri bile çürütüyor.Hissiyatımı sende unuttum sanırsam.Beni soracak olursan günler geçiyor bi şekilde , zaman kavramı beyhude oldu.Neyse herşeyin kısa sürdüğü gibi bu yazıyı da kestirip atmanın vakti geldi.Geceleri üstüme alıp gündüzleri sana bıraktım.Yolun hep aydınlık olsun diye.Sabahları erken uyan , günün en güzel vakitleri o zamanlar.O anlar kalk ve Rabbine "bizi" yaşattığı için , benim adıma teşekkür et.Bu arada kalbime iyi bak onu seninle bıraktım.

Bir Rüzgar Olarak Aşk

Bir rüzgar olarak aşk
eser durur içinde hayatın,
kimisinde üşür, sarılırsın
etrafında sarısının
özgürlüğe;
bazen de açarsın ellerine
hissettirmesi için tümünü...

Hayatın içinde eser dururlar
aşka özenmiş rüzgarlar,
yakar
bazıları
arkalarına kattıklarıyla
çarpar..çarparlar.

Rüzgar olmuş aşklar
hayatın içinde esip duran,
keskinler de muntazaman
bir kılıç gibi,
vın vın vın...
en çok da bunu sever insan;
olmak
bir kılıca kın
ve
sarmak aşkın
etrafını...

Elinden Geleni Yap

Bir aşk için yapabileceğin her şeyi yaptığına inanıyorsan ve buna rağmen hala yalnızsan, için rahat olsun. Giden zaten gitmeyi kafasına koymuştur ve yaptıkların onun dudağında hafif bir gülümseme yaratmaktan başka hiçbir işe yaramayacaktır.Sen kendini paralarken o her zaman bahaneler bulmaya hazırdır. Hani ağzınla kuş tutsan "Bu kuşun kanadı neden beyaz değil?" diye bir soruyla bile karsılaşabilirsin.. iki ucu keskin bıçaktır bu işin.

Yaptıklarınla değil yapmadıklarınla yargılanırsın her zaman. Bu mahkemede hafifletici sebepler yoktur. İyi halin cezanda indirim sağlamaz.Sen, "Ama senin için şunu yaptım" derken o, "şunu yapmadın" diye cevap verecektir. Ve ne söylesen karşılığında mutlaka başka bir iddiayla karşılaşacaksındır.

Üzülme, sen aşkı yaşanması gerektiği gibi yaşadın.Özledin, içtin, ağladın, güldün, şarkılar söyledin, düşündün, şiirler yazdın. "Peki o ne yaptı" deme. Herkes kendinden sorumludur aşkta. Sen aşkını doya doya yaşarken o kendine engeller koyuyorsa bu onun sorunu.

Bir insan eksik yaşıyorsa, ve bu eksikliği bildiği halde tamamlamak için uğraşmıyorsa sen ne yapabilirsin ki onun için? Hayatı ıskalama lüksün yok senin. Onun varsa, bırak o lüksü sonuna kadar yaşasın. Her zamanki gibi yaşayacaksın sen. "Acılara tutunarak" yaşamayı öğreneli çok oldu. Hem ne olmuş yani, yalnızlık o kadar da kötü bir şey değil. Sen mutluluğu hiçbir zaman bir tek kişiye bağlamadın ki...

Epeydir eline almadığın kitaplar seni bekliyor.Kitap okurken de mutlu oluyorsun Unuttun mu? Kentin hiç görmediğin sokaklarında gezip yeni yaşamlara tanık olmak da keyif verecek sana.Yine içeceksin rakını balığın yanında. Üstelik dilediğin kadar sarhoş olma özgürlüğü de cabası....

Sen yüreğinin sesini dinleyenlerdensin ve biliyorsun as olan yürektir. Yürek sesi ne bilmeyenler, ya da bilip de duymayanlar acıtsa da içini unutma; yasadığın sürece o yürek var olacak seninle birlikte. Sen yeter ki koru yüreğini ve yüreğinde taşıdığın sevda duygusunu. Elbet bitecek güneşe hasret günler. Ve o zaman kutuplarda yetişen cılız ve minik bitkiler değil, güneşin çiçekleri dolduracak yüreğini...

(Nazım Hikmet Ran)

Belkide.

Belkide yanındayken başkası
Onun elini tutuyorsun
Ama beni hatırlıyorsun
Onun elinin sıcaklığında
Beni buluyorsun
Ya da bakışları
Beni anımsatıyor
Belkide artık onu seviyorsun...

Belkide bir başkasına baktığında
Beni görüyorsun
Ama kapatıyorsun gözlerini
Onun sesini her işittiğinde
Beni duyuyorsun
Ya da onun sesi
Beni çınlatıyor kulaklarında
Belkide artık beni unutuyorsun...

Her ona dokunduğunda
Beni ürpertiyorsun
Ama devam ediyorsun başka saçlar okşamaya
Başka yüzlerde ayna aramaya
Ya da onun ruhunda
Ben beliriyorum adeta
Belkide artık beni hatırlamıyorsun..